
طرحهایی از الهام شیروی
این مجموعه طرحهایی است اسکیسگونه از آنچه در آن برههی تاریخی بر آفرینندهی آنها گذشتهاست. تاریخِ هریک از آنها خود بیانکنندهی زمانی تلخ است که آنهایی که در سرزمین مشترکمان زندگی کردهاند کموبیش از آن مطلع اند.
فیگورها همگی بسیار سریع ــ کمتر از ۲ تا ۳ دقیقه ــ کشیده شدهاند و تکنیک، در اوج خلاصه بودن، تنها خواستهاست راهی برای بیان حالت باشد؛ نوک مداد یا خودکاری که آنقدر سخت بوده تا سختی را نمایان کند. رنگها نیز حذف شده یا به کمترین حد تقلیل یافتهاند.
بیان اکسپرسیوِ اکثر طرحهای این مجموعه را، در زمان خلق آثار، تنها راه فرار از فریادی میدانستم که در گلویم ماندهبود (چیزی شبیه به واقعهیی پیش از وقوع!)، فریادی که از بیصدایی گاهی فقط به سکون و سکوت میانجامد، به رخوتی ابدی. آنگونه فریادی که بیشتر همنسلانم بارها در خوابهایشان با دهان باز و حنجرهیی که مزهی خون میداده کشیدهاند بیآنکه حتا صوتی از آن خارج شود! …
این طرح ها، کابوسهای مشترک است.








